YETİŞKİN ÇOCUKLARIN ANNE VE BABALARINA DESTEKLİĞİ
1- Her zaman, her durumda ve her biçimde ana babaya desteklik
Hayatın olağan akışı içerisinde bir aile içerisindeki kişilerin her konuda birbirine destekliği olağan bir durumdur. Söz konusu bu destek hizmet, yardım, bakım gibi şekillerde olabilir. Bu desteklikte çocukların yaşı veya yaşadıkları yerler destekliğe hiçbir şekilde mani değildir.
Desteklik yalnızca maddi açıdan olmak zorunda değildir. Çeşitli şekillerde karşımıza çıkabilir. Çocuklar küçük yaştan itibaren ana ve babalarına destek olurlar. Hayatın olağan akışı değerlendirildiğinde bu destek her zaman devam eder. Evlenip ayrı evlerde yaşamaya başlayan çocuklar bile onlara yardım, hizmet gibi şekillerde destekliğe devam ederler. Hastalık durumunda ana ve babasının hastalığıyla ilgilenen çocuk, bayramlarda ziyaret eden çocuk da destek sayılır.
2- Yargıtay Görüşleri
Yargıtayın çocukların ana ve babaya destekliği konusundaki geçmişten günümüze kadar olan kararlarına göre:
a) Ana ve babanın varlıklı olmaları destek tazminatı istemelerine engel değildir.
Destekliğin yalnızca maddi olmayacağını söylemiştik. Desteklik yardım, hizmet, bakım gibi şekillerde de karşımıza çıkabilir. Söz konusu destek maddi olsa bile ana ve babanın bu desteği ihtiyacının olup olmaması durumu tazminatı etkilemez. Ana ve baba varlıklı kimseler olabilir. Ölen yakınının maddi desteğine ihtiyaç duymayabilir. Ancak bir gün bu desteğe ihtiyaç duyacakları ihtimali göz ardı edilemez. Maddi durumu iyi olan ana ve babanın destekten yoksun kalma tazminatı talep edemeyeceği görüşü Türk Borçlar Kanununa aykırıdır. Tüm bunlarla birlikte maddi durumu iyi olduğu için tazminat talep edilememesi hukuka aykırı bir şekilde zarar vereni ödüllendirmek gibi bir yaptırımı oluşturmaktadır. Ayrıca maddi durumu iyi olduğu için bir kimseyi hakkından mahrum etmek de hakkaniyetli olmayacaktır.
b) Ana ve baba ihtiyaçları olmasa dahi destek tazminatı isteyebilirler.
Ana ve babanın desteğe ihtiyacı olmasa bile çocuğun ana ve babaya desteği söz konusu olabilir. Bu desteğe ihtiyaçtan bağımsız kendisini yetiştiren ana ve babasına yönelik vicdani bir sorumluluk, ahlaki bir ödevdir. Bu desteğin maddi olmak zorunda olmadığını yardım ve hizmet gibi şekillerde olabileceğini yukarıda söylemiştik. Bu tazminatın hesaplamasında desteğin ilerde kazancının artma ihtimali de göz önünde bulundurulmalıdır.
c) Desteklik mutlaka para veya maddi katkı şeklinde olmaz. Yardım ve hizmet ederek de destek olunabilir.
Destekliğin yalnızca para ve maddi açıdan olmadığı hayatın gerçeklikleri düşünüldüğünde açık ve nettir. Bir çocuk hayatının her döneminde ailesine parasal açıdan olmasa bile yardımları ve hizmetleri ile destek olmaktadır. Aile kavramının ruhuna uygun olarak bunun beklenmemesi mümkün değildir. Bu destek kişinin yaşamının sonuna kadar devam eder.
Ölen destek ile ana ve baba onun yardımların mahrum kalacaktır. Bu yardımların büyük bir kısmı maddi açıdan tespit edilebilecek niteliktedir. Desteğin belli zamanlarda ana ve babasına aldığı hediyeler de destek kapsamındadır.
d) Yetişkin çocukların arada bir ziyareti, her türlü hastalık ve sıkıntılarında yardıma koşmaları, ana ve babaların desteği sayılmaları için yeterlidir.
Destekten yoksun kalma tazminatının yalnızca parasal olarak değerlendirilmesi mümkün değildir. Çocukların hizmet, yardım, bakım gibi şekillerde ana ve babalarına desteği söz konusu olabilir. Çocukların ana ve babalarının hastalıklarında onlarla ilgilenmeleri ve onları ziyaret etmeleri de destek kapsamındadır.
e) Yetişkin bir evladın hiç destek olmayacağı kabul edilemez.
Yetişkin bir çocuğun ana ve babasına hiç destek olmayacağı düşünülemez. Maddi imkanları olmasa bile çeşitli şekillerde desteğini sağlayabilir. Bu nedenle çocuğun ana ve babasına destek olmaması sebebiyle tazminat oluşmayacağı düşüncesi yanlıştır.
f) Ana ve babanın çocukları kaç tane olursa olsun, her çocuğun destekliği ayrıdır.
Ana ve babaların başka çocuklarının olması sebebiyle destekten yoksun kalma tazminatına hak kazanamayacağı düşüncesi yanlıştır. İçinde bulunulan şartlar gereği desteğe ihtiyacı olmayan ana ve babanın ileride ihtiyaç duyup duymayacağı belli değildir. Bu nedenle başka çocukları olduğu için tazminat haklarını kaybetmezler.
g) Ana ve babaların gelecekleri sosyal güvenlik kurumlarınca güvence altına alınmış olsa bile, çocuklarına muhtaç olmayacakları söylenemez.
Ana ve babaların geleceklerinin sosyal güvenlik kurumlarınca güvence altına alınması destekliğin sona erdiği anlamına gelmez. Çocuklarının sağlamış olduğu desteklik ile bu şekilde güvence altına alınan destek birbirinin yerini tutmamaktadır. Ayrıca bir gün bu desteğe ihtiyaç duyma ihtimalleri de göz önünde bulundurulur.
